Beperkte gemeenschap van goederen of huwelijkse voorwaarden, wat is beter?

Ik schreef al eens eerder een stukje over de “beperkte gemeenschap van goederen”.

Inmiddels bestaat dit nieuwe huwelijksvermogensrecht al ruim 5 jaar en wordt het tijd voor een update. Van veel aanstaande bruidsparen hoor ik nog steeds: met die beperkte gemeenschap heb je toch vanzelf huwelijkse voorwaarden? Laten we dat even uit elkaar halen: beperkte gemeenschap is beperkte gemeenschap (een wettelijke afspraak), huwelijkse voorwaarden zijn afspraken die je met elkaar maakt als echtpaar.

Maar die beperkte gemeenschap is toch goed? Alles wat van mij was, blijft toch van mij?

Ja, dat klopt. Maar er is een heel belangrijk verschil tussen bezit en inkomen vóór de huwelijksdatum en daarna. Alles wat je al had voor het huwelijk, dat blijft van jou. Maar alles wat je tijdens het huwelijk opbouwt, dat is van jullie samen! Zowel bezittingen als schulden.

Stel je hebt een eigen bedrijf:

Partner A heeft een eigen bedrijf, natuurlijk staat op naam van A en blijft ook na het huwelijk van A. Ook het bedrijfskapitaal op dat moment is van A. Na het huwelijk moet je alles wat je verdient (of verliest) in je eigen bedrijf samen delen. Net als alle inkomsten van partner B die in loondienst is. Alles wat je in een jaar verdiend is 50/50 voor beide partners. Het maakt dan niet uit of dit uit jouw eigen bedrijf komt of uit loondienst. Ook als één van de partners meer verdient en dat voor zichzelf wil houden, zelfs als jullie dat onderling af hebben gesproken. Ook het bedrijfsvermogen dat je hebt opgebouwd na de huwelijksdatum is 50/50 voor beide partners. Ook dus als het huwelijk eindigt in een scheiding.
Als je dus wilt afspreken dat alles in jouw bedrijf altijd van jou blijft, dan maak je huwelijkse voorwaarden.

Stel je spaargeld groeit:

Partner A heeft op het moment van het huwelijk € 50.000, partner B heeft niets. Tijdens het huwelijk sparen ze samen verder op de spaarrekening van A. Daar staat inmiddels € 75.000 op. Die laatste € 25.000 is dus van hen samen.
A en B gaan op wereldreis, dit kost € 20.000. Ze betalen dit van de gezamenlijke spaarrekening, waar ook nog het geld van partner A op stond. Van welk geld is nu de wereldreis betaald? Het geld van A of het geld van hen samen?
Zorg dus in ieder geval dat je deze spaarpotjes apart houdt. Maar ook als partner A na het huwelijk veel meer spaart dan partner B, zijn allebei die spaarpotjes die zijn opgebouwd na het huwelijk van hen samen.
Als je dus wilt afspreken dat als jij meer spaart dan je partner, dat dat geld van jou blijft, dan maak je huwelijkse voorwaarden.

Stel dat je partner schulden maakt:

Schulden die van voor het huwelijk zijn, zijn voor elke partner voor zich. Schulden opgebouwd tijdens het huwelijk, ook al is dat door één partner, daarvoor ben je samen verantwoordelijk. Dus stel, je partner maakt schulden waar jij niets van weet, kun jij er toch voor opdraaien.
Als je dat dus niet wilt, maak je huwelijkse voorwaarden.

Als je het echt goed wilt regelen, dan maak je dus huwelijkse voorwaarden

Zomaar dus drie voorbeelden waarin het op een vervelende manier mis kan gaan, omdat een situatie bij een scheiding of overlijden niet uitpakt zoals je het zou verwachten. Niet zo gek dus misschien dat ik groot voorstander ben van duidelijke afspraken en huwelijkse voorwaarden. Als je echt van elkaar houdt, maak je afspraken over hoe je dingen wilt regelen tijdens het huwelijk, maar ook als het huwelijk misschien eindigt in een scheiding. Door hier afspraken over te maken en het liefst even elk jaar te kijken of je alles nog goed vastgelegd en geregeld hebt, kun je bij een eventuele scheiding veel ellende voorkomen!

Ja, maar huwelijkse voorwaarden maken kost geld… Dat klopt, maar kijk eens naar wat die hele trouwdag kost, dan kan dit er ook nog wel vanaf.

Hulp nodig om je afspraken op papier te zetten? Neem dan gerust contact met me op!